8   De beleving van het Hindoeïsme in Nederland

pandit drs. P.Ramadhin                             

8.1       Het geloof van de Hindoes

Hindoeïsme is meer een manier van leven dan een aantal vaste geloofspunten. Het kan op allerlei manieren worden vorm gegeven. Sommige Hindoes bidden iedere dag, andere bijna nooit. Aan iedereen wordt overgelaten zelf te beslissen wat het beste is voor hem of haar. Maar alle Hindoes delen een aantal geloofspunten. Hindoes geloven dat bij iemands dood zijn ziel voortleeft en herboren wordt in een ander lichaam van een mens of dier. Door goed karma is het zelfs mogelijk om helemaal verlost te worden van de geboorte en de dood. De kwaliteit van je volgende leven hangt af van de manier waarop je in je eerdere leven hebt geleefd. Als je goed leeft, word je herboren met veel positieve eigenschappen. De keten van daden en hun gevolgen wordt karma genoemd. Het uiteindelijke doel van het leven van een Hindoe is moksha of verlossing, loskomen van de cyclus van de samsara (materiële wereld). Hoe beter iedere hergeboorte, des te dichter kom je bij de moksha. Moksha wordt ook gezien als het moment waarop je individuele ziel, Atma, opgaat in de opperste geest Brahma. Er zijn verschillende wegen om het uiteindelijke doel te bereiken. Dat is een geheel individuele zaak. "De één doet het zus en de ander zo". Dat komt tot uiting als we de volgende onderwerpen gaan bespreken. Maar eerst wil ik stil staan bij een belangrijk verschijnsel "rituelen".

Rituelen
Traditiegetrouw kent het Hindoeïsme veel rituelen. Veel jonge Hindoes staan tegenwoordig kritisch tegenover de gebruiken en de tradities. Zij willen precies weten wat de waarde van die rituelen zijn. Men wil weten of de rituelen een essentiële plaats innemen in de religie of is dat een willekeurig gegeven? De vraag van de jongere generatie is dan: "waarom zus en niet zo?". Deze vragen zijn wel begrijpelijk en niet op de laatste plaats omdat sommige rituelen moeilijk te volbrengen zijn in deze moderne tijd. Een poedja duurt al gauw drie uur. Een Hindoe huwelijk kan zelfs enkele dagen duren, waarbij men iedere dag meerdere uren nodig heeft voor de ceremoniën. De jeugd van tegenwoordig leeft in een tijd waar alles kritisch wordt gevolgd en waar tijd een schaars goed aan het worden is. De tijdrovende rituelen staan mede daardoor onder druk. En toch hebben rituelen bepaalde waarde! Er zijn natuurlijk talrijke en verschillende rituelen in het Hindoeïsme. Niet alle rituelen kunnen in dit verband besproken worden. Dat is namelijk ondoenlijk. In algemene zin worden enkele rituelen besproken. Het kan bijvoorbeeld gaan over het dagelijks doen van een gebedje bij het altaar, het aanbieden van een 'lota djal' aan Surya Narain (het offeren van water aan de zon), meditatie, Agni-hotra (vuuroffer) tot het doen van uitgebreide poedja's (gebedsrituelen) of het houden van sanskaars (sacramenten). Het starten van de dag met een klein meditatief moment (een Sandhia - praarthna) geeft veel rust, is mijn ervaring. Je dag heeft een begin en eindigt 's avonds in bed, waar je weer met bijvoorbeeld de Gayatrie Mantra in slaap dommelt. Zoiets eenvoudigs geeft structuur aan de dag. Behalve structuur merk je dat je bewuster gaat leven. Je leven krijgt meer diepgang en je zult alles intenser beleven. Je kunt dus op verschillende wijze omgaan met rituelen. Uiteraard zijn er richtlijnen voor bepaalde rituelen, bijvoorbeeld het doen van bepaalde poedja's. Rituelen helpen ons om in contact te komen met de schepper. Niet iedereen is in staat om zonder structuur te leven. Wij hebben houvast nodig. De vaste momenten en de rituelen kunnen als leidraad dienen in ons leven. Door het toepassen van de rituelen wordt er als het ware een basis gelegd in ons leven. Op deze basis wordt later voortgebouwd. Als kind hebben we niet ineens leren rekenen, maar leerde men met een telraam, appels of knikkers te rekenen. Pas later konden wij hoofdrekenen. Zo is het ook met het gebruik van de rituelen. Rituelen zorgen dus voor een goede basis. Rituelen kunnen rust en veiligheid bieden in deze hectische samenleving. Rituelen functioneren als bakens om je te kunnen oriënteren. Degenen die gewend zijn om bepaalde handelingen te verrichten, zullen de waarde ervan hebben ontdekt. Als je bepaalde rituelen zou willen gebruiken, zul je je eerst moeten verdiepen in en in aanraking komen met de rituelen. Daarvoor kun je naar een Mandir gaan of met een pandit praten. Je zult kennis van moeten nemen om de achtergronden ervan te kunnen begrijpen. Er is een zekere mate van interesse nodig en daarnaast dient men zich open te stellen voor de rituelen. Om zover te komen dien je een goed karma op te bouwen. In de Bhakti beweging wordt het doen van poedja gezien als sewa (dienen) voor God. Het is een eer om God te kunnen en mogen dienen. Daaruit blijkt de liefde voor God. Het doen van rituelen geeft ook voeding aan de geest. Het reinigt de geest en voedt de Atma (ziel). Bijvoorbeeld wanneer men een Agnihotra (vuuroffer) doet door de Gayatrie Mantra 108 keren te reciteren, voelt men zich zuiver en rustig. Ik ben me bewust van het feit dat sommige traditionele rituelen niet aanslaan bij de hedendaagse jongeren die in Europa opgroeien. Zaak is wel om de rituelen goed op hun waarde te schatten. In Duitsland wordt door wetenschappers de Agnihotra bestudeerd. In het bijzonder de effecten van Agni-hotra op de mens en de natuur. We zien dat veel niet-Hindoes de Hindoe rituelen overnemen en toepassen in het dagelijkse leven. We hoeven ons zeker niet te verliezen in de rituelen. De bedoeling van het Hindoeïsme is om inzicht te verwerven over het doel van ons bestaan. Ons bewust te worden van wie wij zijn en wie de bron (de schepper) van alles is. Een ritueel is niet meer dan een hulpmiddel. Elke tijd, plaats kent zo zijn eigen rituelen. Een offer van bloemen, water, wierook en diya (lichtje) zuivert je omgeving, verbindt ons met elementen waar men deel van uitmaakt. De discussie of een waxinelichtje (als er geen dierlijk vet inzit) voldoet, of moet het persé een diya met echte ghee (geklaarde boter) zijn, mag iedereen voor zichzelf voeren. Belangrijker is dat het uit het hart komt. Maar natuurlijk zijn er ook regels waar men niet overheen kan stappen. Door de spirituele groei, ervaar je zelf waar de grens ligt. Wat kan en wat mag, zijn dan geen vragen meer. Een zelfbewuste spirituele houding, respect voor alles wat leeft en beweegt wordt mijns inziens vooraf gegaan door rituelen. In feite zorgen rituelen voor een zuiveringsproces (een proces van verlichting). De weg naar verlichting blijkt uit de volgende mantra; "Asato Maa Sad Gamaya, Tamso Maa Jyotir Gamaya, Mrityor Maa Amritam Gamaya". ( O Moeder leidt mij van onwaarheid naar waarheid, Leidt mij van duisternis naar licht, leidt mij van sterfelijkheid naar onsterfelijkheid). Elke dag een halfuur poedja doen zou niet meer nodig zijn wanneer je al een stap verder bent gekomen. Dan leef je al bewust en integreer je alles wat je doet en denkt in het dagelijkse leven. Dan krijg je spontaan waardering en respect voor je omgeving en voor alles wat leeft. Respect wil zeggen dat je het Ahinsa principe hanteert, dat komt bijvoorbeeld tot uiting in het vegetarische leven. Daarnaast dient men de manifestatie van God in andere wezens en de natuur te zien. Door niet te handelen vanuit het ego, maar door iedereen als gelijkwaardig te beschouwen.

Het Hindoeïsme zou voor onze jongeren toegankelijker moeten worden. Hindoeïsme wordt vaak als te complex gezien door sommige jonge mensen. Vaak is er van huis uit weinig bagage op dit gebied meegeven door de ouders. Ouders kunnen ook niet alles weten en er is vaak een afstand (een taalbarrière) tussen de pandit en de jongere. De jonge generatie zit vaak met allerlei vragen die tegen de gevestigde orde in kunnen druisen. Wij zullen soms de ingesleten "regels" ter discussie moeten stellen. Het klakkeloos uitvoeren van rituelen, zonder de betekenis ervan te kennen heeft weinig zin. Rituelen hebben pas waarde als ze een betekenis hebben voor jezelf. Rituelen zijn geen doel op zich maar een middel om verder te komen. De rituelen hebben waarde als er kennis over de handelingen aanwezig is. Kennis van en over de rituelen is vaak de eerste stap naar de spiritualiteit.

Onlangs is er een conferentie gehouden onder de Hindoes in Nederland, georganiseerd door de Omroep Hindoe Media (OHM). De titel van de conferentie was: "hoe geloven wij in Nederland?". De keuze voor dit onderwerp is niet geheel toevallig. Op dit moment vindt de discussie rond de Islam plaats. De westerse samenleving is geïnteresseerd in de vraag of de islam modern genoeg is voor Europa. In het kielzog van deze discussie worden de andere (vreemde) religies ook met argusogen bekeken door de westerlingen. De vraag of het Hindoeïsme modern genoeg is, wordt binnen de kring van de Hindoe gelovigen ook bediscussieerd. Vooral de jongere generatie is geïnteresseerd in het moderne Hindoeïsme. De laatste jaren en zeker hier in Nederland worden de discussies in de Hindoe gemeenschap gevoerd. Zo is er een nieuwe opleiding voor Hindoe geestelijken opgericht. Doelstelling van deze Nederlandse Opleiding voor Hindoe Geestelijken (NOHG) is dat men moderne, eigentijdse, Nederlands sprekende Hindoe geestelijken wil opleiden, zonder de essentie van het Hindoeïsme verloren te laten gaan.

In Nederland wonen naar schatting meer dan tweehonderd duizend Hindoes. De meeste zijn afkomstig uit Suriname en een deel uit andere delen van de wereld, zoals India, Nepal, Sri Lanka en Zuid Afrika. Er is ook een deel dat uit autochtone Nederlanders bestaat. Deze mensen hebben het Hindoe geloof overgedragen gekregen door inspiraties van onder andere Swami Wivekananda en Swami Prabhupada. Deze Swamies hebben een deel van het Hindoeïsme naar het westen gebracht. Later zien wij ook andere Swamies die het westen aandoen.

Andere invloeden
Andere wegen waarlangs het Hindoeïsme naar Nederland is gekomen is; door emigratie van Hindoes naar Nederland. Ook de globalisering van de wereld en de invloed van internet moeten wij niet onderschatten. Op het internet staat tegenwoordig veel informatie over het Hindoeïsme. Vele vertalingen van de Upanishads en Bhagwat Gieta zijn op het internet te vinden. Er zijn zelfs poedja's die digitaal met beeld en geluid te zien zijn. Daarnaast speelt de invloed van Bollywood (Indiase muziek- en filmindustrie) ook een rol bij de cultuuroverdracht. De grootste groep van de hedendaagse Hindoes van Nederland zijn via India en Suriname naar Nederland gekomen. Na de afschaffing van de slavernij in Suriname in 1863 hadden de plantagehouders geen arbeiders meer tot hun beschikking. De Nederlandse regering heeft toen in overleg met Engeland contractarbeiders vanuit de toenmalige Britse kolonie, India laten overkomen. Deze arbeiders tekenden contracten voor 5 jaar en konden eventueel nog langer blijven. Veel van die arbeiders hebben hun contract verlengd en zijn zelfs nooit meer terug gegaan naar India. Het zijn deze contractarbeiders die het geloof vanuit India hebben meegenomen en in Suriname en in de omliggende Caribische landen verspreid. Naast het geloof was de taal en later ook de Bollywood films die een belangrijke rol hebben gespeeld voor het behoud en de overdracht van de Hindoe traditie. Door de taal, geloof en Bollywood films is de cultuur en de traditie goed bewaard gebleven. In de zeventiger jaren van de vorige eeuw zijn in grote getale Hindoes naar Nederland geëmigreerd. De belangrijkste reden van de grote emigratiegolf was de onafhankelijkheid van Suriname. De onafhankelijkheid was uitgeroepen door de politiek partij NPS, de partij met een meerderheid aan Creolen. De Hindoes waren bang voor de onderdrukking door de Creolen in Suriname. Uit angst voor raciale conflicten na de onafhankelijkheid zijn grote groepen Surinamers weggegaan. Het zijn deze Hindoes die ook weer hun taal, geloof en de bollywoodfilms hebben meegenomen naar Nederland. Dat de invloed van de Bollywoodfilms op de culturele en maatschappelijke ontwikkeling groot is heeft professor Gowricharan vastgesteld in een onderzoek naar de invloed van de Bollywood films. De culturele ontwikkeling van de Hindoes in Suriname en in Nederland is mede bepaald door de Bollywood films. Door het bezoek aan bioscopen en later de komst van video en DVD, zijn de Hindoes in de greep van de Indiase taal en cultuur gebleven. De kracht van de cultuuroverdracht zat vooral in de Indiase muziek. Elke film had wel enkele muziektoppers die door de locale radiozenders werden uitgezonden en verkrijgbaar waren op cassetteband, grammofoonplaat en CD. De Indiase muziek- en filmindustrie behoren nog steeds tot de krachtigste industrieën. De productie gaat gestaag door. Er worden zelfs filmsterren en muziekanten uit India gehaald voor live optredens in Nederland. Deze shows worden over het algemeen goed bezocht, door jong en oud. De lezer zal zich wel afvragen hoe hij een beeld kan vormen over welke stromingen er nu zijn. Wie hoort nu waarbij en hoe moeten we dat zien? Ik zal voor u een poging wagen om een lijn aan te brengen in de verschillende stromingen. De Hindoe gemeenschap kan in drie stromingen worden onderverdeeld: de Sanatan Dharma, deze kan weer onder verdeeld worden in de Djanamwaad en de Karamwaad en de Aarya Samaadj is de derde stroming. Onderstaand schema laat de verschillen en overeenkomsten zien. De belangrijkste punten worden in het schema aangeven.

________________________________
2
Graha-shaantie, ter voorkoming van onheil of genezing van bepaalde ziekte worden rituelen uitgevoerd.

 

Een andere indeling van iemand die zich een Hindoe noemt.
Deze indeling moet worden gezien als een ontwikkelingsfase en niet als een categorie waartoe iemand behoort. Het gevaar van indelingen is dat alles als statisch geheel wordt gezien. Het tegendeel is waar. Hindoeïsme is beslist niet statisch. Hindoeïsme kent een constant proces van ontwikkeling (Bhawa = wording, ontwikkeling, verandering). De opdracht aan de mens is ook "Manur Bhawa", wordt een betere mens! De volgende groepen kunnen worden onderscheiden (Dit is dus puur een feitelijke weergave van de situatie, zonder een oordeel te vellen. Het is dus beslist geen rangschikking van minder naar een betere Hindoe!):

1.     De sociaal culturele Hindoes

Deze gelovigen beperken zich over het algemeen tot het vieren van Hindoe feesten, zoals Diwalie, Holi Phagwa en andere Hindoe feestdagen. Zij gaan zelden naar een Mandir of doen geen Poedja of Hawan. Deze groep heeft dan ook geen altaartje thuis en kent het Hindoeïsme oppervlakkig. Men heeft verder weinig behoefte om zich in het Hindoeïsme te verdiepen. Men leeft als een Hindoe. De Hindoes kennen verschillende gewoontes en gebruiken. Deze van oorsprong Indiase traditie is rijk aan sociaal culturele festiviteiten. Aangezien het Hindoeïsme zeer verweven is met de Hindoe samenleving (het is een levenswijze), is het begrijpelijk dat het onderscheid tussen Hindoe en het Hindoeïsme niet duidelijk gemaakt kan worden. In de praktijk loopt dat vaak door elkaar. Iemand die in een Hindoe gezin wordt geboren noemt zich automatisch een Hindoe. Terwijl dat niet altijd zo hoeft te zijn. Maar degenen die zich op het culturele niveau begeven, zijn natuurlijk ook Hindoes. Dat kan ook een bewuste keus zijn van mensen. Het Hindoeïsme kent geen gradaties van goede of slechte Hindoes. Het Hindoeïsme is een ontwikkelingsproces en geen statisch geheel. Het einddoel kan in dit leven maar ook in andere levens worden bereikt. Dat is geheel je eigen keuze en karma.

 2.     De ritualisten

Deze groep viert de Hindoe feestdagen en belijdt het geloof nog intensiever, door regelmatig naar Mandir te gaan. Zij zijn vaak actief in Mandir. Vaak is de aantrekkingskracht van bhadjans en kiertans erg groot. Er zijn mensen die vooral voor de bhadjans en kiertans naar de mandier gaan. Tevens houdt men thuis regelmatig diensten of religieuze bijeenkomsten. Vaak voert men één of andere vorm van ritueel uit, bijvoorbeeld een dagelijkse sandhia of paath (bezinnings /gebeds ritueel thuis). De meeste mensen hebben dan ook een altaartje in huis. Het altaartje komt overigens niet bij de Aarya Samaadj voor. Zij houden hun sandhia niet bij een altaartje. Sommigen doen zelfs dagelijks of wekelijks, een kleine Hawan Jagya. De meeste mensen grijpen speciale gelegenheden, zoals verjaardagen aan om Hawan of Poedja te doen. Tijdens hoogtij dagen zoals Raamnawmie of Krishna Djanam-Astmi en dergelijke wordt de gang naar de mandir extra belangrijk. Je zou kunnen zeggen dat in deze groep de Karma - en de Bhakti Yoga voornamelijk aan de orde is. De taal van het hart is hierbij belangrijk. Er wordt veel gebeden, gezongen en geofferd. De belangrijkste offerandes zijn bloemen, vegetarisch maaltijd (lekkernijen en zoet voedsel) en Ghee (ten behoeve van Dewta's via het vuur).

 3.     De spiritualisten

Onder deze categorie vallen die mensen die zich vooral bezig houden met Yoga en meditatie beoefening. Daarnaast probeert men bewust te leven en bezoekt filosofiebijeenkomsten. Men is vooral intellectueel bezig. Het doel van de Yoga is het bewustzijn open te stellen voor het Goddelijke en meer in het innerlijke bewustzijn te leven. De innerlijke ziel (Atma) wordt gezuiverd en verandert door dit vermogen om vervolgens één te kunnen worden met de Goddelijke Kennis, Wil en Liefde. Door Yoga (maar ook op andere manieren) wordt het bewustzijn zodanig ontwikkeld, dat men het besef krijgt dat alle wezens een universele oorsprong hebben. Door het supramentale bewustzijn kan men in contact komen met de transcendent Goddelijke waarheid.

4.     Mengvormen

Uiteraard laat niet iedereen zich keurig in een dergelijk hokje plaatsen. Er zijn mensen die zowel sociaal cultureel, ritualistisch als spiritualistisch bezig zijn. Deze combinatie komt veel voor. Dit is maar een indeling om de mensen te groeperen. Maar is helemaal niet bedoeld om de mensen te beoordelen of te etiketteren. Zoals eerder is opgemerkt, is het Hindoeïsme een ontwikkelingsgerichte manier van leven. Op basis van goed karma komt men dichterbij het doel. De doelstelling kan men zelf bepalen. Het is afhankelijk van hoe snel men het einddoel wil bereiken. Niemand wordt gedwongen om het einddoel in één leven te behalen. Ieder mens wil wel een vredig en gelukkig leven leiden. Ook dat kan natuurlijk. Daarvoor zijn er verschillende manieren en methoden beschreven in de Heilige Geschriften. De pandits of Swamies zijn bereid om iedereen te helpen en te begeleiden. Het doen van Poedja is één van de methodes om dichterbij het doel te komen. In paragraaf 2 wordt de poedja in de praktijk uitvoerig behandeld.

Yoga en meditatie
Yoga is een praktische weg naar zelfrealisatie door zuivering van het hele wezen, zodat het geest en lichaam de absolute werkelijkheid kan ervaren ónder de illusies van het dagelijkse leven. Deze beroemde filosofische traditie van het Hindoeïsme wordt in het westen door mensen met verschillende geloofsachtergronden beoefend. Yoga is een wijze van spirituele ontwikkeling waarin lichaamsdiscipline het bewustzijn beïnvloedt en het concentreren van de geest de ingewijde beheersing over materie geeft. Yoga is de theorie en praktijk van de bevrijding (moksha) uit het stoffelijke. In het westen is hatha-yoga met zijn lichaamshoudingen het bekendst. Patanjali heeft het klassieke yoga pad beschreven in acht stadia. Deze acht stadia zijn weer beschreven in twee groepen, Hatha Yoga en Raja Yoga. In de eerste fase (hatha betekent 'inspanning') probeert de yogi het lichaam en de essentiële energie onder controle te krijgen. Dit dient te gebeuren door het naleven van de juist morele regels, zoals kuisheid, loslaten van wereldlijke zaken en juist handelen; door zich te reinigen en geestelijke rust te krijgen; door oefening van de juiste lichaamshoudingen bij zitten, liggen en staan, beheersing van de adem en het uitschakelen van de uiterlijke zintuigen. Als men deze oefeningen onder de knie heeft, kan men doorgaan met de Raja Yoga (Koninklijke yoga): concentratie, meditatie en bovenbewustzijn. Als deze laatste elementen ook beheerst worden, kunnen de energie chakra's langs de wervelkolom naar het hoofd gebracht worden en staat niets de éénwording met Brahman in de weg. Deze laatste fase wordt Samaadhi of Extase genoemd (De Vries, 1999 [47]).

Filosofische bijeenkomsten
Er zijn ook Hindoes die zich naast al die rituelen ook met filosofie van het Hin-doeïsme bezig houden. Dat valt onder de Gyaan Yoga. Doel is het vergaren of ontdekken van de ware kennis over de werkelijkheid. Het gevolg is dat men op den duur ernaar gaat handelen. Met andere woorden zuivere kennis leidt tot zuiver inzicht en dat leidt tot juist handelen. De gehanteerde methoden zijn bijvoorbeeld het lezen van Heilige Geschriften, geschreven door Rishi's (de Shaastra's). Daarnaast worden bijeenkomsten gehouden waar over deze kennis wordt gepraat en gedialogiseerd (het luisteren naar de 'waarheid' van de ander en daarop aanvullen en of je eigen mening bijstellen). Op deze wijze probeert men tot een dieper inzicht te komen. Of anders gezegd de waarheid te doorgronden en te doorvoelen.

De vedanta
Eén van de belangrijkste geestelijke stromingen in het Hindoeïsme is de Vedanta. Vedanta betekent letterlijk: 'einde van de Veda's', waarmee aanvankelijk de teksten van de Upanishads als laatste deel van de goddelijke openbaring en daarmee ook van de Veda's, werden aangeduid. Later werd het de naam voor een filosofische school die zich baseert op de Veda's. De Vedanta combineert het begrip bhakti, de vaak emotioneel belangrijke, zeer directe wijze van aanbidden van een bepaalde godheid, met de ideeën van de Upanishads, waarin het absolute goddelijke, het Brahman, gelijkgesteld wordt met het goddelijke in ieder mens, het Atman.

De Vedanta gaat uit van het principe dat het goddelijke noodzakelijk is. Het goddelijke is de schepper van de kosmos en houdt deze in stand. De mensen moeten dit goddelijke aanbidden en vereren als Ishwar ('de heer') en hebben het ook nodig om tot inzicht en verlichting te komen. Het maakt echter niet uit welke naam zij aan het goddelijke geven: Vishnu, Shiva, Doerga, als zij maar in absolute overgave bidden (het bhakti idee). In principe staat het iedereen vrij om zoveel godheden te aanbidden als hij wil, maar slechts één god is Ishwar. Als men dit principe volgt, kan men zich geestelijk voorbereiden op de volgende fase, die van het hogere inzicht en van de absolute waarheid. Het centrale begrip in deze tweede, hogere fase, is Advaita (letterlijk: 'niet-dualisme' of eenheid). Hiermee wordt bedoeld het ondeelbare van het absolute, onpersoonlijke en abstracte van Brahman. Brahman is niet meer te vertalen in een godheid, niet meer aan te geven met een naam. De wereld is een illusie (maya), een projectie van ons eigen gevoelens en onzekerheden; alleen onwetendheid bindt ons mensen aan deze opeenstapeling van fantasieën die de wereld in feite is. Dit is de kern van de Upanishads, namelijk dat de ziel van het individu dezelfde is als de wereldziel, het Brahman. De belangrijkste persoon die tot de Vedanta school behoorde, is zonder twijfel Shankara geweest, die rond 800 na Christus leefde in Zuid India (De Vries, 1999 [47]).

 

De taal van het hart
De vraag die hier gesteld wordt is de taal waarmee men met God kan comMoeniceren. Welke taal verstaat God? Is dat het Sanskriet, Hindi of Nederlands? Welnu, heleboel boeken zijn vroeger in het Sanskriet geschreven door de Rishi's. In de tijd van Toelsiedaas is gebleken dat niet iedereen het Sanskriet machtig was. Hij heeft toen de Ramayan vertaald in de eenvoudige taal Avadhi (een dialect van Hindi). Sanskriet wordt als een heilige taal beschouwd. Sanskriet is een taal die erg uitgebreid is en rijk aan woordenschat. Daarnaast heeft Sanskriet bepaalde tonen en trillingen die weer belangrijk zijn bij het reciteren van Mantra's. Door die trillingen komen krachten vrij. Wanneer de mantra goed wordt uitgesproken heeft dat een positief effect op de omgeving. Het Hindi is een afgeleide taal van Sanskriet. Ook deze taal heeft een rijke woordenschat. In deze taal is het dus goed mogelijk om emoties en nuances weer te geven voor de Hindoestanen en de Hindoes. Maar de vraag is of God een taal nodig heeft om te weten wat je denkt, voelt of bedoelt. We zeggen dat God almachtig is en alles weet. Dan kan hij toch ook gedachten lezen en de harten van mensen kijken? Als dat het geval is dan hoeft men toch geen Sanskriet te beheersen om de liefde voor God te uiten? God zit niet te wachten op een mooie taal, maar wel op liefde. Dat is de taal van het hart! De taal is wel belangrijk voor andere zaken zoals het kunnen comMoeniceren met de medemensen. De mantra's in het Sanskriet klinken ook mooier en geeft door de vrijkomende trillingen en klanken een prettig gevoel. Het beïnvloedt het milieu en de omgeving. Het beïnvloedt ook de geest en het lichaam op een positieve wijze. De mantra recitatie geeft dus kracht. Daadoor kan men de eigen persoonlijkheid sterker ontwikkelen. De Zelf (Atma) wordt gevoed door de mantrarecitatie. Mantra recitatie is dus de voeding voor de Atma. God verstaat dus alle talen en hij luistert vooral naar de taal van het hart!

 Hiermee wordt niet gezegd dat men geen Hindi of Sanskriet moet kennen! De waarde van de oude talen spreekt voor zich. Het Hindoeïsme is in feite geen ingewikkelde religie. Iedereen kan op een persoonlijke manier God dienen. Een poedja kan in principe ook aangepast worden. In overleg met de pandit kan men een persoonlijke sandhia ontwikkelen. Bij ingewikkelde poedja is het raadzaam om altijd begeleiding en advies van een geleerde of pandit te vragen. Indien men zich niet aan bepaalde regels houdt kan dat schadelijke gevolgen hebben voor de persoon. In de Shrimad Bhagwat Gieta zegt Heer Krishna: "in de vorm waarin je mij aanroept, in die vorm zal ik bij u verschijnen." Met andere woorden laten we Krishna in de juiste vorm aanroepen. Laten we de regels toepassen die de Rishi's voor ons hebben uitgedacht. Het moderniseren betekent niet dat we ons alles kunnen toestaan. Maar het is zeker mogelijk om, rekening houdend met de omstandigheden, tijd en situatie, één en ander aan te passen.

 

 

[2] Graha-shaantie, ter voorkoming van onheil of genezing van bepaalde ziekte worden rituelen uitgevoerd.

15 jaar Hindoe basisschool Shri Saraswatie